சுந்தரர் தேவாரம்

  நாடு : கொங்குநாடு
  தலம் : அவிநாசி
  
எற்றான் மறக்கேன் எழுமைக்கும்
  எம்பெரு மானையே	
உற்றாய் என்றுன்னையே உள்குகின்
  றேன்உணர்ந் துள்ளத்தால்	
புற்றா டரவா புக்கொளி
  யூரவி நாசியே	
பற்றாக வாழ்வேன் பசுபதி
  யேபர மேட்டியே.  1 


வழிபோவார் தம்மோடும் வந்துடன்
  கூடிய மாணிநீ	
ஒழிவ தழகோ சொல்லாய்
  அருளோங்கு சடையானே	
பொழிலாருஞ் சோலைப் புக்கொளி
  யூரிற் குளத்திடை	
இழியாக் குளித்த மாணிஎன்
  னைக்கிறி செய்ததே.  2 


எங்கேனும் போகினும் எம்பெரு
  மானை நினைந்தக்கால்	
கொங்கே புகினுங் கூறைகொண்
  டாறலைப் பார்இலை	
பொங்கா டரவா புக்கொளி
  யூரவி நாசியே	
எங்கோ னேஉனை வேண்டிக்கொள்
  வேன்பிற வாமையே.  3 


உரைப்பார் உரைஉகந் துள்கவல்
  லார்தங்கள் உச்சியாய்	
அரைக்கா டரவா ஆதியும்
  அந்தமும் ஆயினாய்	
புரைக்காடு சோலைப் புக்கொளி
  யூரவி நாசியே	
கரைக்கால் முதலையைப் பிள்ளை
  தரச்சொல்லு காலனையே.  4 


அரங்காவ தெல்லா மாயிடு
  காடது அன்றியும்	
சரங்கோலை வாங்கி வரிசிலை
  நாணியிற் சந்தித்துப்	
புரங்கோட எய்தாய் புக்கொளி
  யூரவி நாசியே	
குரங்காடு சோலைக் கோயில்கொண்
  டகுழைக் காதனே.  5 


நாத்தா னும்உனைப் பாடல்அன்
  றிநவி லாதெனாச்	
சோத்தென்று தேவர் தொழநின்ற
  சுந்தரச் சோதியாய்	
பூத்தாழ் சடையாய் புக்கொளி
  யூரவி நாசியே	
கூத்தா உனக்குநான் ஆட்பட்ட
  குற்றமுங் குற்றமே.  6 


மந்தி கடுவனுக் குண்பழம்
  நாடி மலைப்புறம்	
சந்திகள் தோறுஞ்சலபுட்பம்
  இட்டு வழிபடப்	
புந்தி உறைவாய் புக்கொளி
  யூரவி நாசியே	
நந்தி உனைவேண்டிக் கொள்வேன்
  நரகம் புகாமையே.  7 


பேணா தொழிந்தேன் உன்னைஅல்
  லாற்பிற தேவரைக்	
காணா தொழிந்தேன் காட்டுதி
  யேலின்னங் காண்பன்நான்	
பூணாண் அரவா புக்கொளி
  யூரவி நாசியே	
காணாத கண்கள் காட்டவல்
  லகறைக் கண்டனே.  8 


நள்ளாறு தெள்ளா றரத்துறை
  வாய்எங்கள் நம்பனே	
வெள்ளாடை வேண்டாய் வேங்கையின்
  தோலை விரும்பினாய்	
புள்ளேறு சோலைப் புக்கொளி
  யூரிற் குளத்திடை	
உள்ளாடப் புக்க மாணியென்
  னைக்கிறி செய்ததே.  9 


நீரேற ஏறுநிமிர் புன்சடை
  நின்மல மூர்த்தியைப்	
போரேற தேறியைப் புக்கொளி
  யூரவி நாசியைக்	
காரேறு கண்டனைத் தொண்டன்
  ஆரூரன் கருதிய	
சீரேறு பாடல்கள் செப்பவல்
  லார்க்கில்லை துன்பமே.  10